خدایا ، نمی دانم چرا هر بار که به آسمان می نگرم احساس می کنم بلند تر و دور تر شده !

بر خلاف کودکی هایم که هر شب یک سبد ستاره می چیدم و از سقف اتاقم آویزان می کردم.

حالا هر چه سعی میکنم دستم به ستاره ها نمیرسد.

خدا جونم ، خودت دیدی ، صندلی هم زیر پاهایم گذاشتم ، اما...

افسوس

با اینکه نسبت به کودکی هایم قدم خیلی بلندتر شده ،

 نمیدانم چرا با نردبان هزار متری هم دستم به  آسمان و ستاره هایش نمی رسد !

احتمالا زیادی شیطنت کرده ام و از خانه دور شده ام. 

خدایا خجالت میکشم ، زبانم نمی چرخد

چه بگویم ...

 خودت که میدانی ، راه را گم کرده ام و تو دیگر به خوابم نمی آیی

***

یا صمیع و یا بصیر یقین دارم  صدایم را می شنوی و دانه دانه اشکهایم را می بینی

یا ستار العیوب ، میدانم فرشته نیستم گناهانم بالهایم را سوزانده اند

اما...

خودت گفتی رحمانی و رحیم ، یا رحمان و یا  رحیم بر من رحم کن و بالهام را از نو برویان

یا قدیر و یا قادر ، پرو بالم بده...

یا حی و یا قیوم ، دلم را با نور امید زنده کن  

یا فتاح و یا فالق ، یاریم کن و مگذار شیطان درونم ظفرر یابد

یا قاضی الحاجات ...

***

خدا جونم ،

یه خواهش کوچولو دارم...

من ضعیف و بی اختیارم

تویی که مالک همه ی اموری

یا قوی و یا قابض

از قول من به این عروس هزار داماد

به دنیا

بگو...

 رهـــــــایــــــم کـــــنـــــــد ، می خواهم ستاره بچینم ...

" رهـــــــایــــــم کـــــن "